Heimia salicifolia (brak polskiej nazwy) to krzew z rodziny krwawnicowatych, dorastający do trzech metrów wysokości. Naturalnie występuje od północnej części Ameryki Południowej (Argentyna) do południowej części Ameryki Północnej (okolice Teksasu). Gatunek ten, razem z H. myrtifolia, nazywany był (oraz jest) przez Indian Sinicuichi. Posiada on medyczne oraz psychoaktywne właściwości. Działa uspokajająco, obniża ciśnienie oraz spowalnia tętno.
Rozmnażanie sinicuichi z nasion oraz jej uprawa jest procesem bardzo prostym - wysiewamy heimię wysypując nasiona na powierzchnie podłoża oraz dociskając ją delikatnie np. palcem. Następnie zraszamy podłoże spryskiwaczem i nakrywamy doniczkę folią w celu podniesienia wilgotności. Jeżeli nasiona były dobrej jakości, zobaczymy kiełki już po 7-10 dniach. Znacznie bardziej czasochłonna jest uprawa heimi do momentu zbioru - w ciągu pierwszego roku rzadko kiedy przekroczy ona wysokość 10 cm.
Przez pierwsze dwa miesiące roślinę nawadniamy jedynie przez zraszanie, ponieważ podlewając je tradycyjnie możemy utopić młode siewki. Warto wspomnieć, że heimia ma bardzo silny system korzeniowy i jest odporna na susze. Po dwóch miesiącach uprawy można zdjąć folię i zacząć normalnie nawadniać i nawozić sinicuichi. Nie jest ona wymagająca - wystarczy umiarkowane nawożenie oraz dużo słońca i nieco wody. Po pierwszym roku uprawy tempo wzrostu podniesie się do mniej więcej 20 cm/ rok.
Heimie po pół roku od wysiewu
Tradycyjnie zażywa się sinicuichi w postaci maceratu: świeże rośliny (które mają dużo silniejsze działanie od suszu) zrywa się, zostawia na godzinę-dwie do podeschnięcia, a następnie zalewa się wodą na około dwa dni, aby podfermentowała. Tak przygotowaną herbatkę wypijamy. :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz