Bananowiec - uprawa

      Bananowiec (Musa x paradisiaca) pochodzi z południowej części Azji oraz Australii, skąd jego uprawa przeniosła się w inne tropikalne rejony. Jest to wbrew pozorom bylina, a nie roślina drzewiasta (tworzy tzw. pień pozorny). Dzikie rośliny mogą dorastać do 12-15 metrów wysokości, natomiast odmiany karłowe do 2-3 metrów. W związku z tym do uprawy domowej nadają się tylko te drugie. 

      W praktyce banany rozmnaża się wyłącznie przez podział (starsze rośliny wytwarzają odrosty, które odcina się od głównej części rośliny i sadzi tam, gdzie chcemy). Nasiona w owocach bananowca zdarzają się niezwykle rzadko. Za to można je dostać w wielu sklepach internetowych i próbować uprawiać siewki. Mój bananowiec został rozmnożony z odrostu korzeniowego rok temu.

Półroczny bananowiec

      Uprawa bananowców jest dość prosta. Zanim zakupimy lub zdobędziemy roślinę, należy przygotować jej dużo miejsca - dorośnie nam prawie do sufitu, do tego również wszerz nie będzie mała - może zająć nam nawet trzy-cztery metry kwadratowe w pokoju. Średnice doniczek dla starszych roślin mogą przekraczać nawet pół metra. Najlepszym miejscem dla bananowca jest południowa wystawa - rośliny te uwielbiają słońce. Również ciepło im sprzyja - przez cały rok staramy się zapewnić im temperaturę co najmniej 15-17 stopni Celsjusza. Niektórzy latem wystawiają swe bananowce na dwór na słońce - faktycznie będą one rosły szybciej, jednak ze względu na delikatne liście, rośliny mogą zostać uszkodzone przez silny wiatr lub deszcz. Może się okazać, że lepiej jednak będą rosnąć w domu.

      Najlepsze podłoże do uprawy bananów to podłoże żyzne, a jednocześnie dość przepuszczalne - mój okaz rośnie w mieszance ziemi kompostowej z piaskiem w stosunku 4:1. PH ziemi powinno wynosić 6-6,5. Roślina lubi nawożenie, które możemy przeprowadzać latem co dwa-trzy tygodnie, a zimą raz na miesiąc.  Należy pamiętać o częstym przesadzaniu banana (młode okazy rosną bardzo szybko, więc czasami nawet i trzy razy w roku). Sprzyja im też wysoka wilgotność powietrza, którą można zapewnić np. przez zraszanie liści. Suche powietrze, zwłaszcza zimą, powoduje przysychanie krawędzi liści, co nie wygląda estetycznie. Poza tym niska wilgotność powietrza ułatwia rozwój przędziorkom, które uwielbiają wypijać sok z liści bananowych :). Natomiast przechłodzenie (np. otwarcie okna zimą) może skutkować brązowieniem liści. Purpurowe plamy na liściach występują u niektórych odmian na wskutek silnego nasłonecznienia i nie należy się nimi martwić. Mają nawet walory estetyczne.

Bananowiec po roku

      Przy troskliwej opiece roślina nam się odwdzięczy zakwitając i wydając owoce. Zanim do tego dojdzie, roślina musi dorosnąć do około dwóch metrów wysokości (co przy zapewnieniu jej dobrych warunków nastąpi w 4-6 roku życia). Cały proces kwitnienia i dojrzewania owoców trwa kilka miesięcy, a dojrzałe owoce są najczęściej mniejsze i mniej smaczne od sklepowych, jednak również jadalne. Smaku dodaje im zapewne satysfakcja z własnych bananów :). Należy pamiętać, że roślina zakwita tylko jeden raz, a następnie obumiera, dlatego najlepiej jest albo wyciąć formujący się pęd kwiatostanowy, albo poprzesadzać jej "dzieci" - młode odrosty - do nowych doniczek.